กฎแห่งกรรม
"กมฺมุนา วตฺตตี โลโก."
( กัมมุนา วัตตะตี โลโกฯ )
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
๐ สว่างอื่น อันใด ในอากาศ ไม่โอภาส เท่าดวง ตะวันฉาย แรงสิ่งอื่น เข้มแข็ง ที่แรงร้าย ก็แพ้พ่าย แรงกรรม ที่ทำมา ฯ |
๐ สร้างกรรมไว้ อย่างไร ในอดีต กรรมจักติด ตามไป ในภายหน้า เหมือนพืชพันธุ์ หว่านไว้ ในเนื้อนา ผลย่อมปรา-กฏเป็น เช่นเผ่าพันธุ์ จงควรทำ กรรมดี ที่ไร้โทษ โลภหลงโกรธ อดใจ กษัยสรรพ์ จะสบสุข สดชื่น ทุกคืนวัน เพราะบุญบัน-ดาลดล พ้นทุกข์เอย ฯ |
๐ ใครจะชั่ว มัวเมา ช่างเขาเถิด เราอย่าเกิด เห็นงาม ไปตามเขา วัวใครเข้า คอกใคร ใช่คอกเรา ควรจะเอา ใจตรวจ สำรวจตน ฯ |
ผลของกรรมดี และกรรมชั่ว ที่ทำให้มนุษย์มีชีวิตแตกต่างกัน
๐ กรรมชั่ว
ฆ่าสัตว์ - คนอายุสั้น เบียดเบียนสัตว์ - ขี้โรค โกรธ และพยาบาท - ผิวพรรณหยาบ ริษยาคนอื่น - ไม่มีเดชานุภาพ ตระหนี่ขี้เหนียว - มีความยากจน หยิ่ง จองหอง - เกิดในตระกูลต่ำ ดื่มสุราเมรัย - มีปัญญาทราม ฯ |
๐ กรรมดี
ไม่ฆ่าสัตว์ - คนอายุยืน ไม่เบียดเบียนสัตว์ - สุขภาพดี อดทนไม่โกรธตอบ - ผิวพรรณดี ไม่ริษยาคนอื่น - มีเดชานุภาพมาก บริจาคทาน - มีสมบัติมาก อ่อนน้อม - มีตระกูลสูงศักดิ์ คบแต่บัณฑิต - มีปัญญามาก ฯ |
๐ รักษาตัว กลัวกรรม อย่าทำชั่ว จะหมองมัว หม่นไหม้ ไปเมืองผี จงเลือกทำ แต่กรรม ที่ดีดี จะได้มี ความสุข พ้นทุกข์ภัย ฯ |